New Born Unit en Maternity - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Nicolenne Vergouwen - WaarBenJij.nu New Born Unit en Maternity - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Nicolenne Vergouwen - WaarBenJij.nu

New Born Unit en Maternity

Blijf op de hoogte en volg Nicolenne

27 Oktober 2019 | Kenia, Kisumu

Maandag 21 oktober : 

Vandaag was het begin van de eerste stageweek en de eerste officiële dag op de New Born Unit. In het begin werd ik weinig betrokken bij de werkzaamheden en de gesprekken, gelukkig veranderde dit na een uurtje of twee en begon de hoofdzuster gezellig met me te kletsen en uitleg te geven over de afdeling. Ik mocht gelijk mee gaan helpen en ben gaan helpen met het klaarmaken van medicijnen en met het geven van sondevoeding, 

Vanaf half 2 was er weinig te doen op de afdeling, geen medicijnen delen, geen sondevoeding toedienen en geen gekke alarmbellen. Tot het half 3 werd en de stroom uit viel, gelukkig heeft het ziekenhuis generatoren die snel op waren gestart. Ondanks dat liep het voor één van de baby’tje bijna heel slecht af. Het beademingsapparaat wilde niet meer gaan werken en we moesten bijna zelf gaan beademen met een handmatig apparaatje. Gelukkig deed het beademingsapparaat het net op tijd weer. 

Normaal liggen er ongeveer 40 baby’tjes op de afdeling, nu zijn het er 7/8. Super rustig was het dus, dit allemaal nog door de staking.

Dinsdag 22 oktober : 

Vanmorgen eerst de overdracht van de nachtdienst, er waren weer 3 baby’tjes bijgekomen. Hierna gekeken bij de kamer voor fototherapie en wat helpen met schoonmaken. 

Vandaag had ik enorm laat pauze, van half 2 tot half 3. Dit was mijn eerste pauze deze dag en de eerste keer dat ik wat kon drinken maar dit gebeurd op bijna afdelingen schijnbaar. 

Na de pauze kwamen er ineens 4 opnames, één tweeling en twee andere baby’tjes. De tweeling was maar 2/3 weken te vroeg geboren. De twee andere kindjes waren beide veel te vroeg geboren en echt nog super klein, deze werden in de couveuse gelegd. 

Woensdag 23 oktober : 

Mijn eerste dag op maternity, dit is de afdeling waar de bevallingen plaatsvinden en de zieke moeders vaak liggen. Bij aankomst overdracht, bidden en de indeling voor de kamers maken, er waren super veel studenten dus hier werkte ik mee samen. Aan het einde van de ochtend was er een bevalling, kort erna kwam Mariëlle om te kijken hoe het op stage ging. We zijn samen met Daphne wat gaan eten in het restaurantje op het terrein van het ziekenhuisje. 

Vanavond zijn we uit eten geweest bij Lauging Boeddha’s, niemand had zin om te gaan koken. Toen we naar de tuktuk liepen kwamen er twee straatkinderen aan die om geld aan het vragen waren, dit gebeurd wel vaker dus hier reageerde we niet op. Toen we bij de tuktuk aankwamen zag Sammy (onze vaste tuktuk chauffeur) dat ze mee bleven lopen en wij het niet fijn vonden, Sammy heeft de kinderen meerdere malen gevraagd om weg te gaan. De kinderen weigerde dit en Sammy wilde ze laten schrikken door te doen of hij een stok ging pakken ( deze ligt standaard in de tuktuk voor hun eigen veiligheid ). Toen de kinderen nog niet weg gingen pakte Sammy de stok en de kinderen liepen een stuk weg, maar niet voor lang want ze kwamen terug, precies toen Sammy net in wilde stappen. Deze keer kwamen ze met bakstenen aangelopen. Sammy werd enorm kwaad en stapte uit, hij schreeuwde iets naar de kinderen en ging ineens achter de kinderen aanrennen. Super veilig gevoel om te weten dat Sammy dit voor ons doet. Zoals Sammy altijd zegt : ‘your safety is my pride’.

Donderdag 24 oktober : 

Vandaag de tweede en laatste dag op de bevallingen. Om 8 uur ben ik gelijk op de bevallingskamer begonnen. Gelijk een bevalling, deze was nog spannend want het kindje had de navelstreng tweemaal om de nek en een keer om de arm, gelukkig ging dit allemaal goed. De moeder was net bevallen en de volgende moeder kwam weer binnen. Helaas was dit kindje overleden, enorm moeilijk om te zien hoe ze hier mee om gaan. Ook voor de moeder werd niet gezorgd, ze deden net alsof de moeder het dagelijks meemaakt. Tot aan de lunch heb ik nog 5 bevallingen gezien, in totaal dus 7. Op een gegeven moment was het zo druk dat er een vrouw op de grond heeft moeten bevallen. 

Na de lunchpauze nog met 2 bevallingen super veel mogen meehelpen, van het zetten van de injectie bij de moeder tot het wegen en schoonmaken van de baby’tjes. Super leuk om zo toch nog een beetje extra te kunnen helpen, vanmorgen waren er namelijk super veel studenten dus konden we alleen in de kleine dingetjes ondersteunen. 

Vrijdag 25 oktober :

Nog precies 1 maand te gaan voordat we het vliegtuig weer instappen, wat gaat de tijd snel maar aan de andere kant kan de tijd ook niet snel genoeg gaan voor me. Het moment begint nu toch wel te komen dat je meer dingen gaat missen van thuis en iedereen om je heen. 

Maar wel lekker weekend nu!

Vandaag kwamen de meiden uit Rangala. Ik heb vanmorgen en een deel van de middag lekker gezwommen. Ineens kwam Sammy mij ophalen, Millicent had hem gestuurd want mijn pakketje was aangekomen. Mijn moeder had namelijk een pakket opgestuurd met koffie. In Nederland dronk ik iedere dag wel een bakje en hier miste ik het zoooo erg, haha. Na ongeveer 4 weken was deze dus eindelijk aangekomen. Om half 4 zijn we naar Dunga Hill Camp gegaan om Mariëlle te ontmoeten voor een meeting. Vanavond lekker film gekeken op bed, het weekend heerlijk rustig ingeluid. 

Zaterdag 26 oktober : 

Vandaag lekker een beetje uitgeslapen en op het gemak ontbeten. Hierna lekker gaan zonnen en zwemmen. Lekker even wat gegeten thuis en op naar de Masai Markt. Weer lekker veel souvenirs gehaald maar wat was het onwijs warm zeg. Vanavond lekker naar de KFC geweest met Britt, de andere meiden waren gisteren bij Dunga Hill Camp blijven eten en Daphne voelde zich niet helemaal lekker. 

Zondag 27 oktober :

Vanmorgen lekker een ochtendduik genomen en wat baantjes getrokken. Ook nog even genoten van de zon en toen de meiden uit Rangala gaan uitzwaaien, hierna weer even in de zon gaan liggen. Vanmiddag een beetje opgeruimd en de wekelijkste boodschappen gedaan. Voor de rest weinig gedaan vandaag.


  • 27 Oktober 2019 - 18:25

    Marianne:

    Wat heb jij veel bevallingen meegemaakt. En dat op 1 dag. Het ziekenhuis lijkt niet zo primitief als op het platteland. Wat hebben we hier dan een luxe. Geniet nu maar van je bakjes koffie. Heel veel groetjes en knuffeltjes van ons.

  • 30 Oktober 2019 - 23:59

    Jean-Paul:

    Wat heftig om weer te lezen dat er een babytje is overleden en hoe men daarmee omgaat. Ongelooflijk.
    Geen koffie......... Wat vreemd. Maar dat probleem is opgelost.
    Ruim twee maanden, nog vier weken.................Aftellen geblazen

  • 01 November 2019 - 10:35

    Nina Langenberg:

    Nicolenne

    wat een mooie verhalen waarin je beschrijft wat je meemaakt en wat je allemaal doet.
    heel mooi. Het gaat nu wel snel, nog een paar weekjes. Ik snap dat je ook weer naar huis verlangt. Het zou raar zijn dat je dit niet hebt.
    maar straks verlang je weer naar Kenia.
    dus geniet ervan, zowel van stage als van het mooie land en de mensen
    Nina

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicolenne

Actief sinds 05 April 2019
Verslag gelezen: 127
Totaal aantal bezoekers 3974

Voorgaande reizen:

05 April 2019 - 31 December 2019

Kenia Reis :grinning_face_with_star_eyes:

Landen bezocht: