Laatste week hier in Kenia :cry:

Maandag 18 november :

Vandaag nog precies 1 week op de teller tot we het vliegtuig weer instappen naar ons koude kikkerlandje. 

Komende week hebben we maar 2 dagen stage, de laatste 2. Deze gaan voor mij op de Renal Care Unit zijn, dit is de afdeling waar de nierdialyse plaatsvind. Eerste kreeg ik een rondleiding over de afdeling en ben ik bij de andere studenten aangesloten. Deze kregen uitleg over het dialyse apparaat. Na de uitleg werd gelijk de eerste patiënt aangesloten, ook dit legde ze uit. Aan mijn kant lagen er 6 patiënten. Na het aansluiten is er eigenlijk weinig te doen en ben ik tot 2 keer toe ten huwelijk gevraagd, beetje heel gek maar we zijn er op voorbereid omdat dit vaker gebeurd hier. Ook in de middag was het rustig en heb ik met een hele lieve vrouw gepraat die al 2 maanden in het ziekenhuis ligt. Ze wilde graag haar verhaal kwijt, en dit was niet niks. Ze had al onwijs veel meegemaakt. De eerste dag is voorbij gevlogen. Hele interessante afdeling dit.

Dinsdag 19 november :

Wow, de laatste stagedag alweer. Om 8 uur begonnen met een uur stilzitten en toen kwamen de patiënten binnen. 2 aan mijn kant een eentje in de isolatie, deze persoon was met hepatitis B besmet. Om 9 uur kregen de studenten uitleg (een soort les), de belangrijkste boodschap was dat de patiënt zich op zijn gemak bij je moet voelen. Het kan anders namelijk zijn dat je bijna de belangrijkste informatie misloopt omdat ze dit dan niet durven te zeggen.

Vanmiddag viel de stroom uit, normaal zou dat geen probleem zijn maar op deze afdeling wel. De stroom stuurt namelijk de enorme watertank aan die speciaal water naar de dialyse apparaten stuurt. Omdat deze watertank een te grote energiebron is word deze uitgezet als de stroom er af gaat en gaat de afdeling dicht, morgen weer een nieuwe kans kreeg ik te horen. De patiënten en studenten zijn naar huis gestuurd, inclusief mij. Vanmiddag wat in het restaurantje voor mezelf gewerkt.

Woensdag 20 november :

Vandaag ging de wekker weer lekker op tijd ondanks dat het geen stagedag was. Vandaag werden we een dagje mee op stap genomen door Corry. Corry hebben we vorige week ontmoet en heeft ons toen gevraagd of we mee mochten, Nina Langenberg van het Kellebeek College en onze coaches hadden toestemming gegeven dus wij zijn natuurlijk meegegaan. 

Om kwart voor 8 was Sammy er om ons naar de bungomaline te brengen en een kaartje voor ons te halen. Om ongeveer half 9 zijn we vertrokken. Het was een snelle en fijne reis.

In Ugunja wachtte Consolata op ons. We zijn even ergens wat gaan drinken en hebben hier op de andere meiden, Corry en de auto gewacht. Toen ze er allemaal waren zijn we vertrokken en het begon gelijk leuk, we mochten namelijk allemaal in de laadbak van de auto zitten. Daar zaten we dan, met zijn zesjes in de laadbak. 

We zijn naar 3 scholen geweest die gebouwd zijn door stichting BAJA, super mooie schooltjes. Corry kwam even kijken of de scholen goed worden onderhouden, in sommige lokalen was niet geveegd en dit moet dan even worden doorgegeven. Bij één van de schooltjes was een riviertje in de buurt, de Nzoya rivier. Deze rivier heeft een onwijs snelle stroming en er zitten regelmatig nijlpaarden, het was dus nog even afwachten of we moesten gaan rennen haha. In de rivier werken mannen, ze halen zand van de bodem af en met dit zand kunnen ze huizen maken. Ze lieten nog even zien hoe ze dit deden, het ziet er super eng en gevaarlijk uit maar het was leuk dat ze het even lieten zien.

Na het bezoeken van de scholen zijn we even gaan rondrijden in de “wijken”. Hier hebben we aan verschillende mensen voedselpakketten mogen uitdelen en kleding, deze had Corry meegenomen. 

Na het rondrijden even naar een huisje geweest waar een gezin woont van 7 personen, 5 kinderen en moeder en vader. Er was een volgend kindje op komst. Best heftig om te zien, zo’n klein huisje met zoveel personen. De oudste dochters slapen op de grond omdat er geen ruimte is in bed. Na dit mooie bezoek zijn we bij Consolata (onze Keniaanse coach) gaan lunchen, ze had heerlijk gekookt maar het was wel heel veel. 

Nadat we dit allemaal achter de rug hadden zijn we naar babyhome gegaan om nog even de sister te bezoeken en om de lieve kindjes te zien. Heel fijn om iedereen weer even gezien te hebben, ga ze toch wel missen. Om half 5 zijn we terug naar huis gebracht met de auto van Consolata. Vanavond waren we best moe, maar we waren te energiek om te gaan slapen. We waren dus alvast begonnen met het inpakken van de koffers, om 12 uur zijn we lekker gaan slapen. 

Donderdag 21 november :

Vandaag lekker geen wekker die veel te vroeg stond. Lekker wat uit kunnen slapen tot half 9, op het gemakje ontbeten en aan de slag. We zijn verder gegaan waar we gisteren waren gebleven, de koffers inpakken. Om half 11 uur waren alle kasten bijna leeg en de koffers weer vol, wat een heerlijk gevoel.Hierna de allerlaatste boodschapjes gaan doen, weer terug naar huis en even lunchen. 

Om half 3 werden we weer opgehaald door Sammy, we gingen de inzamelingsspullen naar Pandi Pieri brengen (het straatkinderenproject). We hadden 3 matrassen en 4 kussens voor in de Library en nog 32 paar schoenen voor de kinderen, dit heb ik samen met Britt kunnen opbrengen van het laatste geld van de inzamelingsactie. Hierna nog even geknuffeld met de kindjes en weer terug naar het huisje.

Vanmiddag kwam Sammy samen met zijn kinderen. We hadden wat dingen voor ze die wij niet meenemen naar Nederland en waar hun veel mee kunnen. Sammy is onze tuktuk driver en woont in een sloppenwijk. We hadden echt zo veel om te geven. We hadden kleding (broeken, shirts, jurken enzo.), kettingen, zonnebrillen, nagellak, shampoo, bidon’s, rugzakken, chips, ballen, macaroni, rijst, snoep, EHBO kitje, ballonnen en vlaggen, schriften, beddengoed en haarbanden. Wat waren ze dankbaar en blij hiermee, heerlijk om te zien. Voelt zo goed om zo een lach op iemands gezicht te brengen.

Vanavond lekker uit eten geweest bij Java’s en voor de laatste keer met mama gebeld, de volgende keer staan we gewoon al op Schiphol. Echt niet te geloven.

Vrijdag 22 november :

Wow vandaag komen de meiden uit Rangala alweer naar ons toe met al hun spullen en koffers, wat gaat deze week snel.

Britt en ik gingen vandaag nog even naar het zwembad op de berg, Daphne ging niet mee want ze wilde even nog wat tijd voor zichzelf. Om 2 uur begon het keihard te stormen en hebben we Sammy gebeld, na 1,5 uur was hij er eindelijk. Bij het terug naar huis rijden, reden we langs een ongeluk. We konden niet goed zien wat er aan de hand was en wat er was gebeurd, wel was er knallende ruzie te zien.

Toen we thuis kwamen waren de andere meiden gezellig bij ons en hebben we heerlijk een paar uur zitten kletsen. Ook in de avond lekker zitten kletsen met een wijntje en een chipje erbij. 

Zaterdag 23 november :

Vandaag lekker geen wekker gezet, tot 9 uur heerlijk uitgeslapen. Op het gemakje wakker geworden, even ontbeten en de grote schoonmaak begonnen. Vandaag kwamen de coaches voor de afscheidslunch en het was nogal een troep thuis.

Daphne, Britt en ik hebben tomatensoep en champignonsoep gemaakt. Kiki, Gwyneth en Demi hadden kruidenboter op een toastje en heerlijke fruitsalade. Het was de bedoeling dat de coaches ook wat mee brachten. Marielle had samosas (keniaans hapje) en cakejes meegebracht en helaas hadden Millicent en Consolata niks meegebracht, gelukkig hadden we genoeg. 

Na de soep hebben we de cadeautjes gegeven, heel leuk om te zien hoe blij ze er mee waren. Vooral Consolata, ze ging allemaal leuke Keniaanse geluidjes maken die de mensen maken als ze heel blij en dankbaar zijn. Kort na de cadeautjes ging Consolata weg, dit was toch wel lastig want wat ga ik haar missen. Wat een super lieve vrouw is het, ondanks dat we niet wilde huilen kon niemand de tranen binnenhouden. 

Na de lunch even opgeruimd en schoongemaakt en toen zijn we nog even naar de Masai Markt geweest. Vanavond gingen de andere meiden met een lerares van het Kellebeek uit eten. Britt en ik bleven thuis omdat onze maagjes nogal gek beginnen te doen, heel jammer want we hadden graag meegegaan. Vanavond nog lekker een spelletje gespeeld en gekletst en weer lekker het bedje in.

Zondag 24 november :

Wat gaat de tijd snel, vandaag onze laatste volle dag hier in Kenia. Morgen stappen we alweer op het vliegtuig, terug naar Nederland. 

Vanmorgen gezellig met zijn zesjes ontbeten aan de tafel die we sinds gisteren in het huisje hebben gezet, onwijs gezellig. Hierna lekker even aan het zwembad gelegen en op tijd weer naar binnen want we konden vandaag stoelen gaan reserveren. Na de lunch gingen we proberen en het lukte maar niet, gebeld en meerdere keren geprobeerd om in te loggen en de stoelen te reserveren. Maar helaas. We hebben toen besloten een van de ouders te bellen, dit werd mijn moeder haha. Mama heeft naar KLM gebeld en heeft voor de grote vlucht de stoelen gereserveerd, voor de korte vlucht kunnen er geen stoelen worden gereserveerd. Geen probleem want deze duurt inderdaad maar heel kort, 50 minuutjes. 

Vanavond lekker met zijn allen avondgegeten en heel de avond lekker mee aan het zingen met de muziek op de boxen. Om ongeveer 2 uur zijn we allemaal gaan slapen. Ook elkaar een beetje zenuwachtig gemaakt omdat we morgen natuurlijk eindelijk terug naar Nederland vliegen.

Mijn volgende en daarmee ook laatste verslag word natuurlijk in Nederland getypt, hierin de laatste maandag en de eerste paar daagjes thuis.